De afgelopen week hadden we het voorrecht om gymlessen te geven op TVS (Trinity Valley School) in Fort Worth, Texas. Deze ervaring bood ons niet alleen een unieke kijk op het bewegingsonderwijs op deze school, maar opende ook onze ogen voor enkele interessante verschillen en uitdagingen.

Het begon allemaal met het leggen van contact met de gymdocenten op school en het bekijken van de beschikbare materialen. Al snel werden we uitgenodigd om onze lessen te geven aan meer dan 60 kinderen tegelijk, een ervaring op zichzelf gezien de gebruikelijke scheiding van jongens- en meisjessportlessen. Dit bracht ons meteen in een dynamische en levendige omgeving.

Een van de eerste dingen die ons opviel tijdens de gymlessen, was de sterke nadruk op de grote sporten van het land, zoals honkbal en softbal. Deze sporten genoten duidelijk een enorme populariteit onder de studenten, wat resulteerde in een intense focus en enthousiasme tijdens de gymlessen. Bovendien merkten we op dat de school een sterke teamgeest uitstraalde, versterkt door de aanwezigheid van veel eigen kleding en merchandise die de school vertegenwoordigen. Overal waar we keken, zagen we studenten trots de kleuren en het logo van de school dragen, wat een gevoel van gemeenschap en trots voor TVS creëerde. Deze nadruk op teamgeest en schooltrots droeg bij aan de algehele sfeer van verbondenheid en enthousiasme tijdens de lessen en daarbuiten. 

Wat echter ook opviel, was de strikte aanpak van de docenten en het gebrek aan differentiatie in de lessen. Leerlingen werden vaak gedwongen om dezelfde activiteiten uit te voeren, ongeacht hun individuele vaardigheden of interesses. Dit gebrek aan flexibiliteit kon sommige studenten mogelijk benadelen.

Al met al waren de gymlessen en de algehele ervaring op TVS een oogopenende ervaring. We werden geconfronteerd met verschillende benaderingen van het bewegingsonderwijs en konden enkele belangrijke observaties maken over wat wel en niet werkt in deze context.

Hoewel we werden geconfronteerd met uitdagingen en verschillen in benaderingen, konden we niet ontkennen dat de energie en passie van de kinderen voor sport en beweging inspirerend waren. Het was een herinnering aan de kracht van sport als een bron van plezier, gezondheid en gemeenschap.