Deze post schrijf ik op inspiratie van het boek: Mijn school kiest voor mijn talent (Luk Dewulf). Hij vertelt ons over het bespreekbaar maken van en leren kennen van je talenten. Tijdens het lezen van zijn verhalen kwam ik erachter dat er bij het leren (her)kennen van je talenten nog best een adder onder het gras kan zitten. Zo wordt er vaak gedacht dat een talent iets is wat je goed en snel kunt doen. Werk leveren met kwaliteit. Denk hierbij aan het maken van een lesvoorbereiding, iets kunnen vertellen over een onderwerp etc. Omdat je zoiets als persoon goed kunt en er weinig tijd in hoeft te stoppen, zal het vast een van je talenten zijn! Toch kan het ook zijn dat een van deze goede kwaliteiten van iemand, geen talenten zijn. Het is bij een talent namelijk ook van belang dat je er voldoening uithaalt, dat de tijd vliegt en dat je je batterijen oplaadt tijdens het uitoefenen van datgene.
Wanneer je voor jezelf of voor een ander op zoek gaat naar talenten. Denk er dan goed over na of dit talent ook daadwerkelijk iets is wat ervoor zorgt dat jij je batterijen oplaadt, een voldaan gevoel krijgt en dat de tijd vliegt. Het kan namelijk snel gebeuren dat je als leerkracht voor een kind bij het uitkiezen van een talent iets invult voor een leerling omdat hij/zij dat goed kan, maar wellicht beleeft diegene bij datgene wat hij/zij goed kan, wel helemaal geen plezier!
