In het eerste jaar van de pabo waren wij als studenten uitgenodigd in theater de Vest om te komen kijken naar een voorstelling. De voorstelling die we bezocht hebben was: De Waanzinnige Boomhut van 52 Verdiepingen. Deze voorstelling was een gericht op de doelgroep waar wij als toekomstige docenten straks les aan gaan geven. Het idee van de pabo hierachter is dat we door het kijken en observeren van de voorstelling zelf en de hele setting eromheen een goede ervaring konden opdoen. Dit is zeker waargemaakt! Als één van de eersten liepen we de zaal in, waar we bovenin plaatsten aangewezen kregen met een mooie kijk op de hele zaal. Ik pakte mijn kans om een kijkje achter de schermen te nemen bij de mensen van de regie en licht en geluid. Toen de deuren van de zaal daadwerkelijk opende, kregen we een goede impressie van de verschillende manieren waarop docenten de kinderen een plek uit laten kiezen, begeleiden en corrigeren waar nodig. De ene laat iedereen vrij zijn gang gaan en de ander blijft consequent bij de regels!
Na het bekijken van de voorstelling keken we opnieuw hoe alle klassen van verschillende scholen de zaal verlieten. Toen iedereen de zaal verlaten had kregen wij de kans om in gesprek te gaan met de acteurs en de mensen die achter de schermen werken bij deze voorstelling. Dit was super om te doen, want zo konden wij net die ene sprankelende vraag stellen na het zien van de show, maar ook aanhoren hoe deze mannen de kijkers van de voorstelling amuseren en de kinderen met een lach op het gezicht naar huis laten gaan.
